Wygląd: głowa długa, o szerokości tylko nieznacznie przewyższającej wysokość.
Pysk tępy; żuchwa nie wystaje, wargi mięsiste. Trzon ogonowy o długości znacznie większej
niż wysokość. W rzędzie wzdłuż boku 54-70 (zwykle 56-68) łusek; wierzch głowy, kark,
pokrywy skrzelowe, podgardle i nasady płetw piersiowych bezłuskie. Dwie oddzielone od siebie
płetwy grzbietowe: 1. z 6-7 cierniami, 2. z 1 twardym, ciernistym i 14-18 miękkimi promieniami;
płetwa odbytowa z 1 cierniem i 12-16 miękkimi promieniami. U dużych okazów tej babki płetwy
brzuszne sięgają do otworu odbytowego. Brak pęcherza pławnego. Ubarwienie: żóftawoszare,
z ciemnobrązowymi plamami, które mogą łączyć się ze sobą w zbiegające skośnie w dół ku
przodowi ciała poprzeczne prążki. Na policzkach 3 ciemne, podłużne paski. Pierwsza płetwa
grzbietowa z szerokimi, ciemnymi smugami, druga oraz ogonowa i piersiowe z wąskimi rzędami
małych, ciemnych punktów. Przyssawka i płetwa odbytowa ciemnoszare. Długość: 12-16,5 cm.
Występowanie i środowisko: wody słonawe zach. i pn. rejonów mórz Czarnego i Azowskiego
oraz w rzekach ich zlewisk (Bułgaria, Rumunia, Ukraina, pd. Rosja)-w Dunaju spotykana do
Bukaresztu; w Morzu Kaspijskim ĹĽyje jej podgatunek N. g, macrophthalmus.
Tryb ĹĽycia:
słabo poznany.
Rozród: tarło w kwietniu i maju. Samiec przygotowuje gniazdo i
strzeże złożonej ikry. U przystępujących do rozrodu samic o długości 13 cm stwierdzono 1500-2000 jaj.
Pokarm: drobne bezkręgowce. |
)
Rysunek #1 