Wygląd: wydłużone, prawie okrągłe na przekroju ciało, jedynie trzon ogonowy
nieco bocznie spłaszczony. Otwór gębowy mały, końcowy. Bardzo małe łuski koliste, 80-92
wzdłuż linii bocznej, która jest zwykle niepełna i za środkiem ciała przerwana. Płetwa
grzbietowa z 10, odbytowa z 9-10 promieniami. Zęby gardłowe dwuszeregowe 2.5-5[4].2.
Ubarwienie: bardzo zmienne - grzbiet przeważnie szarozielony, boki jaśniejsze ze
srebrzystym połyskiem, często z ciemnymi poprzecznymi prążkami i złoto opalizującą
podłużną smugą, brzuch białawy. W porze tarła samce stają się ciemniej ubarwione, mają
czerwonawy brzuch i jasną plamę na pokrywie skrzelowej. Dlugość: 7-10, maksymalnie do
14 cm (samice). Występowanie: w Europie od pn. Hiszpanii, Francji i Wysp
Brytyjskich (z wyjątkiem północnej Szkocji) do Uralu i dalej w pn. Azji. W Polsce pod
ochronÄ…. Ĺšrodowisko: czyste, dobrze natlenione wody rzek o charakterze gĂłrskim,
rzadziej podgĂłrskim, nad kamienistym dnem; niekiedy rĂłwnieĹĽ w jeziorach. Tryb ĹĽycia:
niewielka, ĹĽwawa, bardzo plastyczna ekologicznie, ĹĽyjÄ…ca stadnie ryba przebywajÄ…ca przewaĹĽnie
blisko powierzchni wody. Rozród: tarło od maja do lipca na położonych na
płyciznach kamienistych ławicach. Lepkie jaja średnicy 1-1,3 mm (200-1000 na samicę)
składane są na kamienie, rzadziej na rośliny wodne. |